به قلم سوزان پولگار

 

در طول سال‌ها با جوانان شطرنجباز بسیاری دیدار کرده ام. سؤال رایجی که از من پرسیده میشه اینه که چطور پیشرفت کنم؟

معمولاً در این مواقع سؤال‌ جواب‌های زیر بین ما انجام می‌شود.

 

-من: چند‌وقت یک‌بار تمرین می‌کنی؟

-بازیکن: هر روز! (خوب)

 

-من: معمولاً چند ساعت تمرین می‌کنی؟

-بازیکن: 1-2-3 ساعت در روز! (خوب)

 

-من: چطوری تمرین می‌کنی؟ چی کار می‌کنی؟

-بازیکن: در اینترنت بازی برق‌آسا می‌کنم! ‌(بد)

 

-من: دیگه چی؟

-بازیکن: بعضی اوقات سیامی بازی می‌کنم! (زشت)

 

مشکل رایج بین بسیاری از بازیکنان جوان شطرنج این است که دوست دارند فقط بازی کنند.

بازی شطرنج سرگرم‌کننده است در حالی‌که مطالعه شطرنج “خسته‌کننده” است. اما “بازی کردن” به تنهایی برای پیشرفت کافی نخواهد بود. باید بین بازی و یادگیری تعادل خوبی برقرار شود.

 

برای مثال، یک راهکار می‌تواند این باشد که در روز چند بازی 15 دقیقه‌ای بازی کنید، سپس بازی را با کامپیوتر یا مربی تجزیه و تحلیل کنید. به این ترتیب بازیکنان می‌توانند اشتباهات خود را تشخیص دهند و اید‌‌ه‌های پیشرفت را بیابند.

 

راهکار دیگر این است که بازی‌های دوستانه با همسالان یا افرادی که می‌شناسید انجام دهید، سپس آنها را تجزیه و تحلیل کنید.

 

معمولاً توصیه من به هنرجویانم انجام بازی 10 دقیقه‌ای است و نه کمتر. انجام تعداد کمی بازی‌های 3 دقیقه‌ای نیز قابل قبول است.

 

اما من شطرنج 1 دقیقه‌ای را توصیه نمی‌کنم چرا که این نوع بازی‌ تقریباً هیچ کمکی برای بهبود شطرنج‌تان انجام نمی‌دهد. شطرنج 1 دقیقه‌ای بیشتر به مهارت در حرکت دادن ماوس مربوط است تا مهارت در شطرنج!

 

البته جنون سرعت بسیار سرگرم‌کننده است اما برای رشد بازیکنان جوان خوب نیست.

 

اگر بازیکنان در مورد پیشرفت شطرنج جدی هستند، من قطعاً بازی سیامی را توصیه نمی‌کنم.

 

سایر زمینه‌های بسیار مهم بهبود شطرنج عبارتند از: تاکتیک، آخربازی، محاسبه، درک استراتژیک و طرح‌ریزی.

صرف مقدار زیادی از وقت برای مطالعه شروع‌بازی به‌ویژه در سنین پایین یا در سطوح مقدماتی، نتایج بسیار کمی به‌همراه خواهد داشت.

 

بنابراین وقتی می گویید که 2-3 ساعت در روز “تمرین می‌کنید” اما هیچ پیشرفتی نمی‌بینید، به این معنی است که شما آموزش درستی ندارید.

 

ترجمه: محمدحسین شمسی

تیرماه 1399